Ergebnis für "Niederländisch" in Philosophen

Met de verkiezing van Donald Trump tot president van de V.S. staat het verschil tussen feit en fictie onder druk en daarmee ook de democratie zelf. Kunnen we voor onze tijd iets leren van belangrijke filosofische critici van het nazisme en totalitarisme? Zowel Hannah Arendt (1906-1975) als Karl Popper (1902-1994) waren van Joodse afkomst en vluchtten voor Hitler. Beiden probeerden de ideologische wortels van het nazitijdperk te doorgronden. Ook formuleerden ze normen waaraan een open en democratische samenleving moet voldoen.

Vanaf Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) zijn we in de greep van het verlangen naar echtheid en authenticiteit. Naar de natuur, naar spontaniteit, jeugd, vriendschap en liefde. Meer dan 300 jaar geleden werd Rousseau geboren, maar de uitvinder van het ik is nog altijd onder ons. Dankzij sociale media snappen we meer dan ooit dat we onszelf moeten spelen. Denk ook aan de geregisseerde echtheid van het programma Boer Zoekt Vrouw en de door mediatraining gestuurde oprechtheid van de politicus. Er loopt een rechte lijn van Rousseau naar de smiley en andere emoticons.

De Griekse historicus Herodotus (circa 480-430 v.Chr.) heeft veel eretitels gekregen. In de oudheid stond hij al bekend als ‘vader der geschiedenis’ en tegenwoordig noemt men hem eerder ‘vader der journalistiek’ en ‘eerste wereldreiziger’. Zijn indrukwekkende boek Historiën is grensverleggend en letterlijk grensoverschrijdend geweest. In deze hoorcolleges bespreekt classicus en Byzantinoloog Hein van Dolen de methode van Herodotus, zijn bronnen en zijn eigen onderzoekingen, waarbij Herodotus de gewoonten en eigenaardigheden van vreemde volkeren beschreef.

Ludwig Wittgenstein is één van de belangrijkste denkers uit de 20e eeuw en zijn filosofische werk omvat vrijwel het hele menselijk denken en handelen, met nadruk op de logica. Weinig mensen echter weten dat muziek een hoofdrol speelde in zijn leven. Hij groeide op in een muzikale familie, waar grote componisten als Brahms en Mahler over de vloer kwamen. Zelf speelde Wittgenstein klarinet en hij componeerde een muziekstuk, getiteld Leidenschaftlich, dat hij met potlood tussen zijn filosofische aantekeningen krabbelde.