Ergebnis gesprochen von "J.S.Arvind J.S.Arvind" in Alle Kategorien

పిల్లల మీద తల్లిదండ్రులకు ఒక వయసు వచ్చే వరకు మాత్రమే భాద్యత ఉంటుంది. ఎల్లా వేళలా పిల్లలు తాము చెప్పినట్టే చేయాలి అని తల్లిదండ్రులు భీష్మించుకుని కూర్చుంటే అది జరగని పని. వయసొచ్చాక, పిల్లలు, ఆడ అయినా మగ అయినా తమ దారి తాము చూసుకుంటారు.

కొన్ని కొన్ని కథలు జీవిత రహస్యాలని గొప్పగా వర్ణిస్తాయి. జీవితం లో ఉండే ఆ తత్వాన్ని చాలా చక్కగా బోధిస్తూ ఆలోచింపజేయడమే కాక ఆనందింపజేస్తాయి కూడా. అటువంటి కథే, స్మైల్ రాసిన 'ఖాళీ సీసాలు'.ఈ కథ పాఠకులని తీవ్రం గా కలవరపెడుతుంది అంటారు వంశీ.

మారుతున్న కాలం లో నిలదొక్కుకోవాలంటే కొన్ని వృత్తుల వారికి కష్టం. మరీ ముఖ్యం గా టెక్నాలజీ అభివృద్ధి చెందుతున్న ఈ తరుణం లో కొన్ని వృత్తులని వైజ్ఞానం పక్కన పెట్టింది అని చెప్పొచ్చు.

సెటైర్ ని ప్రధానం గా చేసుకొని సమాజం లో ని ఒక అతి ముఖ్యమైన విషయం మీద వ్యాఖ్యానం చేయడం సులభతరమైన అంశం కాదు. కానీ ఆ విషయం లో మన రచయిత గోపిని కరుణాకర్ రెండు పాళ్లు ఎక్కువే చదివారు. నాగరిక సమాజం లో జీవనం కంటే అడవి లో ఉండటమే మేలు అనే ధోరణి లో సాగే ఈ 'కుమారా ధార తీర్థం లో సాధువు' తప్పక పాఠకులని ఆలోచింపజేస్తుంది. ఈ కథ కూడా వంశీ కి నచ్చిన కథల్లో ఒకటి.

నాణానికి రెండు వైపుల ఉన్నట్టు గా నే జీవితానికి కూడా రెండు పార్శ్యాలు ఉంటాయి. కానీ ఆ విషయాన్ని ఆవిష్కరించడం లో అందరూ విఫలమవుతారు.

ఇంటికి దీపం ఇల్లాలు అన్నారు పెద్దలు. ఆ ఇల్లాలు చుట్టూ సరదాగా, ఉత్కంఠగా సాగే కథ ఇది. ఈ కథ పేరు కూడా ఇల్లాలు. ముంగర శంకర్రాజు రాసిన ఈ ఇల్లాలు అనే కథ లో పత్రాలు, కథనం, మరియు ముగింపు ముఖ్యం అంటారు వంశీ. ఆకట్టుకొనే కథ అంశం అందరి హృదయాల్లో చెరగని ముద్ర వేస్తుందని చెప్పడం లో ఎటువంటి సందేహం లేదు. ఈ కథ కూడా వంశీ కి నచ్చిన కథల్లో ఒకటి.

మనో విశ్లేషణ ప్రధానం గా సాగే కథలు అరుదు. అటువంటి కోవలో కి చెందే కథ ఈ 'ఎదురు చూస్తున్న ముహూర్తం'. మనిషి జీవితం లో అనుకోని అవాంఛనీయ సంఘటనలు బోలెడు జరుగుతాయి. అందరూ వాటికి సన్నద్దత గా ఉండలేరు కానీ కొంత మంది మరీ అయోమయ పడిపోతూ పక్క వారిని కూడా ఇబ్బంది పెట్టేస్తారు. ఆ కథాంశం తో వచ్చిన ఈ కథ రచయిత పాలగుమ్మి పద్మరాజు. వంశీ కి నచ్చిన కథల్లో ఇదీ ఒకటి.

మనిషికి మనిషే శత్రువుగా మారి ఎంతకైనా తెగించే రోజుల్లో బతుకుతున్నాం మనం. రోజు రోజుకీ ఈ సమాజం కూడా దారుణం గా తయారవుతూ వస్తుంది. అటువంటి సమాజం లో మరో మనిషి పైన నమ్మకం లేకుండా పెరుగుతున్న మన మధ్య బతికే నోరు లేని మూగ జీవుల పరిస్థితి ఏంటి అనే దృక్కోణం లో నుంచి పుట్టినట్లు గా ఉంటుంది కె సభా రాసిన ఈ కథ అమూల్యం.

స్త్రీ పురుషులకి అతీతమైనది శృంగారం. అందరూ శృంగార భావాన్ని ఎంతగానో ఆనందిస్తూ ఉంటారు. స్త్రీల తో పోలిస్తే పురుషులు ఈ భావాన్ని వ్యక్తపరచడం లో ముందుంటారు. అయితే మహిళలు ఆ విషయం లో అసలు చొరవ చూపడం కానీ, దాని గురించి మాట్లాడటం కానీ చేయరు అనే దాన్లో నిజం లేదు. అందుకు ఉదాహరణే ఈ రసఝరీ యోగం కథ. శృంగారం మతానికీ ధర్మానికి శాస్త్రానికి అతీతమైనది అని చెప్పడం రచయిత్రి ఉదేశ్యం అంటారు వంశీ.

డా. దవులూరి కృష్ణ మోహన్ రాసిన ఈ లేడి గాడు అనే కథ ఒక గమ్మతైనది. ఈ సమాజం లో ఎంతో మంది మంచి చేసి పోతారు. వారికి గుర్తుగా ఎందరో విగ్రహాలు కట్టించడం, ఇతరత్రా కార్యాలు తలపెడతారు. అయితే అలంటి అవసరమే లేకుండా ప్రజల గుండెల్లో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయే ఒక లేడి గాడి తమాషా కథ ఇది అంటారు రచయిత. ఈ కథ వర్ణన వంశీ కి ఎంతగానో నచ్చింది.

దానిమ్మ పండు ఇష్టాయిష్టాల మధ్య బేరీజు వేయడం కష్టం. మనిషికి కొన్ని ఎందుకు నచ్చుతాయో కొన్నిఎందుకు నచ్చవో చెప్పలేము. అనేక మైన విషయాలని మనం అసహ్యించుకుంటాము. కొన్నిటికి బలమైనకారణాలు ఉండొచ్చు, కొన్నిటి వెనుక పెద్ద కథలే ఉండొచ్చు. ఈ అంశాన్ని బరువైన భావోద్వేగం తో దుత్తదుర్గాప్రసాద్ చెప్పిన తీరు చాలా గొప్పది. దానిమ్మ పండు అంటే అసహ్యించుకునే ఒక మిత్రుడి కథని నిజజీవితానికి కూడా చక్కగా అన్వయించారు రచయిత. అందుకే వంశీ కి నచ్చింది.

వివాహ బంధాన్ని దృఢం గా ఉంచుకోవాలని ధ్యేయం తో భార్య భర్తలు ఇద్దరు కృషి చేస్తారు. అన్నిటికంటే ఎక్కువ సార్లు భార్య ఈ విషయం లో చాలా ఓపిక గా ఉంటుంది. ఒక్కసారిగా ఆమె ఉగ్రరూపం దాలిస్తే ఆ పరిస్థితి వేరే ఉంటుంది అనే అంశాన్ని చక్కని కథ తో మన ముందుకు తెచ్చారు పాల కొండేటి సత్యనారాయణ రావు. యేరు దాటినా కెరటం అనే ఈ కథ యొక్క గమనం, ముగింపు పాఠకులని ఊపిరి పీల్చుకోనివ్వవు అంటారు వంశీ.

సాధారణంగా సినిమాల్లో నే మనం గత జన్మ కి తాలూకు కథల ని చూస్తాము. ఒక్క పట్టాను అవి సరిగా అర్ధం కాదు కూడా. కానీ అలంటి ఎలిమెంట్ ని తీసుకొని సాహిత్యం లో మంచి ప్రయాగం చేస్తూ హాస్యాన్ని కూడా జోడించి మన ముందుకు తీసుకొని వచ్చారు బీ వీ రమణ రావు. అసతోమాసద్గమయ అనే ఈ కథ పాఠకులని తప్పక అలరిస్తుంది. ఆనందాన్ని, ఆశ్చర్యాన్ని కూడా ఇస్తుంది అంటారు వంశీ.

చొప్పదండి సుధాకర్ రాసిన వారసత్వం అనే ఈ కథ లో అడుగడుగునా వారసత్వం కి సంబందించిన పోకడలు కనిపిస్తాయి. కథ లో ని ప్రధాన పాత్ర ని అతని వ్యక్తిత్వాన్ని తీర్చిదిద్దిన తీరు ఈ కథ కి ప్రధాన హైలైట్ గా చెప్పొచ్చు. వారసత్వానికి ఒక నూతన నిర్వచనం లా ఉంటుంది ఈ కథ. ఈ కథ లో ని సందేశం వంశీ ని మెప్పించింది. ఈ కథ కూడా వంశీ కి నచ్చిన కథలు సంకలనంలో ఒకటి.

ఇందూ రమణ రాసిన యుగ ధర్మం అనే ఈ పుస్తకం లో అణచివేతకు గురైన వాడు ఎవడైనా తిరగబడతాడు అనే సందేశం ఉంది. అది మనిషైనా జంతువైనా ఒకటే అనే సిద్ధాంతం తో కూడిన ఈ కథ ని చక్కని పాత్రలు తీర్చి దిద్ది చెప్పిన వైనం ఆకట్టుకుంటుంది. వర్గ చైతన్యాన్ని సూచించే సామాజిక స్పృహ ఉండటం ఈ కథ ఎంచుకోవడానికి గల ముఖ్య కారణం అంటారు వంశీ.

ఆ కోట గోడల సాక్ష్యాలుగా ఎన్నో కథలు జరిగాయి. ఆ నేపథ్యం లో ఒక అందమైన కథ ని అల్లిరెండు పాత్రలని తీసుకొని వారి మధ్య ఉన్న వైరుధ్యాన్ని ఒక ఊహాతీతమైన ముగింపు ని జోడించి మనముందుకు తెచ్చారు పాలగుమ్మి పద్మరాజు.

అహింస -పేరెంటింగ్ ఒక ఆర్ట్ అంటారు. మరీ ముఖ్యం గా చిన్న పిల్లల ని పెంచేటప్పుడు, వారి మనస్సునునొప్పించకూడదు. వారిని ఎంత సుకుమారం గా చూసుకుంటే అంత మంచిది. కానీ పిల్లలకి పెద్దలకి స్కూల్ కివెళ్ళే దగ్గరే వస్తుంది పేచీ. అటువంటి ఒక సందర్భాన్ని తీసుకొని దాని చుట్టూ దాసోహం అని దాదాహయత్కథ అల్లగా, కథ లోని ఒక అద్భుతమైన మెసేజ్ ని వంశీ గారు ప్రత్యేకంగా అభినందిస్తూ మన ముందుకుతీసుకొని వచ్చారు.

Adipadina Illu: Childhood is evergreen, according to Vamsy. The way we grow up shapes us into who we are today. We all have a connection with a house that we grew up in.

దొంగలున్నారు జాగ్రత్త దొంగలున్నారు జాగ్రత్త అనే మాట మనం తరుచుగా వింటుంటాము. పబ్లిక్ స్థలాలలోఎక్కువగా మనం వినే మాట ఇది. ఒక రైలు ప్రయాణం లో శేషయ్య గారు, తన దృక్కోణం లో దొంగలను ఎలాచూసారు అనేది ఈ కథ సారాంశం. మనందరికి బలాలు బలహీనతలు ఉంటాయి. ఎప్పుడో రాసిన కథఅయినా ఇప్పటికీ నూతనం గా ఉండటం ఈ కథ యొక్క ప్రత్యేకత. అంతే కాకుండా, దొంగలున్నారు అని కాదు, దొంగలుంటారు అని హెచ్చరించాలి అని రచయిత సూర్యారావు తన వాదం కూడా విన్పించారు. ఇదీ వంశీ కినచ్చిన కథల్లో ఒకటి.

దేవుడా! రక్షించు నా దేశాన్ని ! మనిషి ప్రాణాల కన్నా అంధ విశ్వాసాల మీదే కొంత మందికి మమకారంఎక్కువ. నిజం గా అంధ విశ్వాసం తో మనిషి మెదడు పనిచేయడం ఆగిపోతుంది. అలంటి అంధ విశ్వాసం ఒక కథావస్తువుగా చేసుకొని రామిరెడ్డి అనే పాత్ర ని తీర్చిదిద్ది కథని అల్లారు డా. పైడిపాల. గోదావరి జిల్లాల్లో వ్యవసాయవాతావరణం లో హేతువాద కోణం లో సాగే ఈ కథ వంశీ గారికి ప్రియమైనది. అందుకే ఈ సంకలనం లో చోటుచేసుకుంది.